آبشار نیاگارا

 

آبشارهای نیاگارا ترکیبی از دو آبشار بسیار بزرگ و یک آبشار کوچک‌تر می‌باشد که بر رودخانه نیاگارا واقع است. از لحاظ موقعیت جغرافیایی آبشار نیاگارا در مرز ایالت نیویورک در آمریکا و کانادا در جنوب استان انتاریو قرار دارد. آبشار بزرگ‌تر اصطلاحاً به آبشار کانادایی یا آبشار نعل اسب معروف است و آبشار کوچک‌تر به آبشار آمریکایی معروف است.

علت اصلی شهرت آبشار نیاگارا نه به علت ارتفاع آن بلکه به علت عریض بودن آن است. به طور متوسط نزدیک به ۱۱۰ هزار متر مکعب آب از آبشارها در دقیقه سرازیر می‌گردد.

آبشارهای نیاگارا در بیست دقیقه‌ای شهر بوفالو آمریکا و نود دقیقه‌ای شهر تورنتو کانادا قرار دارد

آبشار نیاگارا یکی از معروف ترین و زیباترین آبشارهای جهان است. نواحی پیرامونی این آبشار، به اندازه ای سرسبز و زیبا هستند که با وجود اجرای چندین پروژه عمرانی در منطقه نیاگارا، باز هم امکان تبدیل به یکی از زیباترین مکان های توریستی دنیا را دارد.

 

بخشی از آبشار نیاگارا در خاک امریکا است و بخشی دیگر از آن در خاک کانادا و اگر روبه روی آبشار کانادا بایستی، آبشار امریکا و خاک آنجا را می توانی ببینی. البته آبشار امریکا آنقدر کوچک است که توجه کسی را جلب نمی کند و بیشتر امریکایی ها نیز برای دیدن آبشار نیاگارا به کانادا می آیند. پلی به اسم رنگین کمانRainbow bridge دو کشور را به هم متصل می کند.
آبشار نیاگارا عظمتی فوق العاده دارد. می توان ساعت ها به آن خیره ماند و خسته نشد و حتی گذر زمان را هم نفهمید. آنجا معمولا هوا برای گردشگران خوب است و می توان سنگهای عظیمی را که آب از رویشان به پایین می ریزد دید اما ذرات آب کمتر اجازه می دهد که طرف کانادایی آبشار را از خاک امریکاکه در واقع زیباتر هم است، مشاهده کرد.
نیاگارا یکی از مناظر طبیعی دنیا است که اسم و رسمش برای بسیاری از گردشگران حرفه ای است.
 آبشار نیاگارا از فرو ریختن رودخانه ای که از شمال ایالت نیویورک آمریکا به طرف جنوب ایالت اونتاریو در کانادا در جریان است پدید می آید. حجم آب رودخانه و عرض آن با رودخانه کارون در ایران تقریبا قابل مقایسه است. رودخانه در واقع مرز میان امریکا و کانادا است.
آبشار از سه قسمت تشکیل شده است. یک قسمت کوچکتر که حدود 500 متر با قسمت اصلی فاصله دارد. درقسمت اصلی، رودخانه دو شاخه می شود و جزیره زیبایی به نام Goat island در میان آن دیده می شود. سر انجام، دو آبشار متصل به هم با زاویه تقریبی 90 درجه پدید می آید. ارتفاع آبشار در این قسمت 55 متر است. بیشتر آبهایی که از این ارتفاع فرو می ریزند به صورت پودر درآمده و دوباره به هوا باز می گردند. آنچه این آبشار را منحصر به فرد کرده حجم آبی است که از این ارتفاع فرو می ریزد.
در هر دو طرف رودخانه ساختمانهای بلند و ساحل زیبایی برای تماشای آبشار ساخته اند و گردشگران زیادی در کنار این ساحل با دوربین و بدون دوربین به تماشای آبشار نشسته اند.
در کنار تماشای آبشار از ساحل، دو محل نیز در زیر ابشار برای دیدن آن وجود دارد که یک محل مربوط به کانادا و دیگری مربوط به امریکا است و برای ورود به آن ها باید بلیت تهیه کرد.
در نزدیکی آبشار در ایالت اونتاریو شهری به نام Niagara on the lake وجود دارد که در قرن نوزدهم تفرجگاه ییلاقی اشراف بوده است و امروزه این شهر مورد توجه گردشگران زیادی قرار دارد. فروشگاههای این منطقه محلی برای حضور دایمی گردشگران است.
با پهنای ۳۲۳ متر و ارتفاع ۵۷ متر، هر ثانیه حدود شصت هزار لیتر آب از این آبشار به پایین سرازیر می شود. علاوه بر زیبایی شگفت انگیز، این جریان آب، یکی از اصلی ترین منابع تولید برق منطقه نیز به شمار می آید.  

 

این آبشار در پایان آخرین دوره یخبندان، ذوب تدریجی و سرریز شدن یک دریاچه منجمد باستانی روی معبر سنگی که میان این دریاچه و دریاچه انتاریوی کنونی وجود داشته، پا به عرصه وجود گذاشته است.
در طی هزاره ها، دریاچه پشت آبشار کوچک و کوچکتر شده و جای خود را به دریاچه Erie کنونی داده است. فرسایش طبیعی بر اثر فشار آب چندین کیلومتر محل آبشار را به عقب برده و به جای کنونی اش رسانده است.
این مجموعه آبشار در سال 1604 توسط گروه اکتشافی فرانسوی به رهبری Samuel de Champlain (جغرافی دان، طراح و مکتشف فرانسوی که بنیانگزار کبک(Quebec) نیز نامیده می شود)، کشف و ثبت شد. پیش از آن سرخپوستان منطقه قرن ها به وجود این آبشار آگاه بوده و آن را مکانی مقدس می دانستند.
صدای مهیب رعد آسای آبشار در آن زمان موجب شده بود سرخپوستان آن را محل زندگی خدای رعد بدانند و مراسمی برای بزرگداشت این خدا در این مکان برپا کنند.